Van Ephraim en Rimona ontvingen wij deze week een email:
Shalom mede-Israëliet,
Bij mijn recente lezing van Mattheüs hoofdstuk 14 werd ik vooral getroffen door dat prachtige wonder van het voeden van de 5.000 mannen, plus vrouwen en kinderen, met slechts vijf broden en twee vissen. Dat is best een indrukwekkende, of zelfs fenomenale prestatie! Later, terwijl de menigte zich verspreidde, gingen Yeshua’s discipelen rond, elk met zijn eigen mand, en vulden ze met de restjes. (Hoewel ik me niet kan voorstellen dat vis en brood samen in dezelfde container worden gemengd…). Wat ze met die manden deden, wordt niet verteld. Ze hadden misschien in gedachten om ze mee te nemen, om de armen in het gebied te voeden (die, indien nodig, in een oogwenk door Yeshua zouden kunnen worden opgevangen, zoals Hij zojuist heeft bewezen). Yeshua, van Zijn kant, “liet Zijn discipelen onmiddellijk in de boot stappen en voor Hem uitvaren naar de overkant, terwijl Hij de menigten wegzond” (vers 22 cursivering toegevoegd).
Aldus, in navolging van het bevel van hun Meester, bevonden de discipelen zich in “de boot [die] nu in het midden van de zee was, heen en weer geslingerd door de golven, want de wind was tegen” (vers 24). Volgens het verslag van deze aflevering verlieten ze ’s avonds de kust en was het nu de vierde wacht (d.w.z. 3 uur’ s nachts). Ze waren uitgeput en worstelden om de boot te besturen.
De wind had hen eigenlijk in de tegenovergestelde richting gedreven, naar een andere bestemming.
Ze waren op weg naar Bethsaïda aan de oostkust, maar kwamen terecht in Gennesaret (vers 34) aan de westkant. Maar laat me het meest opwindende deel van dit verhaal niet overslaan ,toen Yeshua op het water verscheen.
“En toen de discipelen Hem over de zee zagen lopen, schrokken ze en zeiden: ‘Het is een geest!’ En ze schreeuwden het uit van angst. Maar onmiddellijk sprak Yeshua tot hen en zei: ‘Schep moed, ik ben het; wees niet bang…’ En toen zij [Jesjoea en Petrus] in de boot stapten, stopte de wind” (Matteüs 14:26-27; 32).Toen ze in Gennesaret aankwamen, kwamen velen naar hen toe en werden genezen.
In de afgelopen vijftig jaar hebben er ongelooflijke bewegingen van de Geest plaatsgevonden, waarbij bedieningen, gemeenten en kerken enorm werden gezegend met succes, materiële rijkdom en geestelijke overvloed. Maar tegelijkertijd is onze wereld donkerder en donkerder geworden, tot het punt dat we misschien in de vierde nachtwake zijn en ontdekken dat de wind ons schip in richtingen duwt die tegen ons beoogde doel zijn.
We zijn misschien uitgeput om onze bestemming te bereiken of onze visie te verwezenlijken, terwijl de wereld om ons heen letterlijk naar de hel gaat en er niets aan kan doen. We zijn bang dat onze kinderen of kleinkinderen zullen opgroeien in een wereld van ongerechtigheid en zonde, zoals we nog nooit eerder hebben gezien. We weten ook dat het seizoen van naderende oordelen vol verdriet, onrust en stress zal zijn.
Maar ook al zullen de winden en de zeeën woeden, we moeten in gedachten houden dat er Eén is die boven die golven kan lopen en zelfs de zeeën kan kalmeren. Er kunnen zelfs tijden zijn, tijdens de storm, dat we Yeshua’s verschijning niet zullen herkennen en Hem zullen aanzien voor een fantoom of voor slechts een verzinsel van onze verbeelding.
Dit is echter niet het geval als het om zijn stem gaat, als hij in ons hart fluistert: “Schep moed, ik ben het; wees niet bang…”
Ook al bevinden we ons misschien op een andere bestemming dan die we wilden bereiken, we zullen opgelucht zijn te weten dat Hij getrouw was om ons veilig naar een kust te brengen waar velen kunnen worden genezen, en hersteld, inclusief wijzelf. “Elohim is onze toevlucht en kracht, een zeer aanwezige hulp in moeilijkheden.
Daarom zullen we niet vrezen, ook al zou de aarde veranderen, en al zouden de bergen in het hart van de zee glijden; hoewel zijn wateren brullen en schuimen, hoewel de bergen beven door zijn aanzwellende trots. Sela… YHVH der heerscharen is met ons; de Elohim van Jacob is ons bolwerk. Sela” (Psalm 46:1-3; 7).
Sjabbat Sjalom, Ephraïm en Rimona
Hebreeuwse inzichten in: Parashat Va’ye’tze
Engels:
https://etzbneyosef.blogspot.com/2022/12/parashat-vayetze-and-he-departed.html
Hebreeuws:
https://uruhaeevrim.blogspot.com/2022/12/10-3.html
—
Op reis 
Shalom
Zelf vind ik dit gedeelte altijd mooi vanuit het Johannes evangelie
Zie vooral dat laatste gedelte .
Toen het avond geworden was daalden zijn discipelen af naar de (volkeren) zee.
Enorme storm en ze werden bang
Maar Jesjoea kwam ze tegemoet!
En Hij zei:
Wees niet bevreesd en direct bereikte het schip het land waar ze naar toe voeren.!!!
Zij verzamelden ze nu en vulden twaalf manden met stukken van de vijf gerstebroden die overgebleven waren bij hen die gegeten hadden.
14Toen de mensen dan het teken dat Jezus gedaan had, gezien hadden, zeiden zij:
Híj is werkelijk de Profeet, Die in de wereld komen zou.
15Omdat Jezus nu wist dat zij zouden komen en Hem met geweld mee zouden nemen om Hem koning te maken, trok Hij Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen.
Jezus wandelt op de zee
16
En toen het avond werd, daalden Zijn discipelen af naar de zee.
17En toen zij in het schip gegaan waren, staken zij de zee over naar Kapernaüm. En het was al donker geworden en Jezus was nog niet naar hen toe gekomen.
18En de zee werd onstuimig, want er waaide een harde wind.
19En toen zij ongeveer vijfentwintig of dertig stadiën geroeid hadden, zagen zij Jezus op de zee lopen en dicht bij het schip komen, en zij werden bevreesd.
20Maar Hij zei tegen hen: Ik ben het, wees niet bevreesd.
21Zij wilden Hem dan in het schip nemen, en meteen bereikte het schip het land waar zij naartoe voeren.
LikeLike