Degenen onder ons die de lezingen van de Thora-gedeelten volgen die nu aan het einde van hun jaarlijkse cyclus komen, worden altijd geconfronteerd met de verbazingwekkende profetie van Mozes in Deuteronomium 30.
Dit hele hoofdstuk is zeer relevant bij het onthullen van een mysterie dat verborgen is geweest voor drieduizend jaar. In dit geval kan de betekenis van één Hebreeuws woord helpen om de identiteit van YHVH’s oude (en die verborgen zouden worden) mensen te onthullen.
Nadach
Dit is bijvoorbeeld vers 4: “Als uw verworpenen (nadach) aan de uiteinden van de aarde zijn, van daar zal YHVH, uw Elohim, u verzamelen, en van daaruit zal Hij u terugbrengen” (Deuteronomium 30:4 cursivering toegevoegd) In Jesaja 11:12 wordt hetzelfde woord opnieuw gebruikt: “En Hij [YHVH] zal een banier voor de heidenen opheffen, en de verbannen (nadach) van Israël bijeenbrengen en de verstrooiden van Juda vergaderen”. Dan gaat vers 6 van Deuteronomium 30 helemaal over de belofte die zal worden vervuld in het Nieuwe Verbond, zoals is opgetekend in Jeremia 31:31. “Bovendien zal YHVH, uw Elohim, uw hart en het hart van uw nakomelingen besnijden, om YHVH uw Elohim lief te hebben met met heel uw hart en met heel uw ziel, opdat u leeft” (Deuteronomium 30:6).
Yom Kippur aangaande geheel Israel
Het seizoen voor Jom Kippoer is een tijd van introspectie, maar we moeten er ook naar kijken als een tijd om deze woorden van Mozes te onthouden die betrekking hebben op Israël als geheel. Onze geschiedenis is van het allergrootste belang in het algemene getuigenis van onze Elohim die ons verbond nakomt en met betrekking tot de terugkeer van Zijn verlossende zoon, Yeshua. We zijn, en zijn nog steeds, zijn vaandel door alle generaties heen, vooral nu in de laatste dagen (zie Jeremia 31).
Ik ontving vandaag een link naar een TBN-interview met Jonathan Cahn over zijn nieuwe boek, Harbinger II, met als ondertitel “the Shaking of America to its Core”. In sommige van zijn boeken spreekt Cahn over de oordelen over het oude Israël en richt hij zich vervolgens tot de Verenigde Staten en de kerk.
Het verbaast me altijd dat van alle mysteries waar hij over spreekt, degene die hij nog niet ziet het “mysterie van de blindheid van Israël” is (zie Romeinen 11: 25-26), waarvan de onthulling de oordelen van de Almachtige zou kunnen keren over een natie.
De laatste kans voordat de vloek wordt toegepast, die de profeten van weleer geven, is aan het einde van Maleachi: “En hij [Elia] zal de harten van de vaders teruggeven aan hun kinderen/zonen, en de harten van de kinderen/zonen aan hun vaders, opdat ik niet kom en het land met een vloek zal slaan” (4:6). Wat verborgen is in de profetie van Mozes in Deuteronomium 30, wordt aan het einde van het tijdperk aan het licht gebracht, wanneer deze boodschap van Elia de trouw van YHVH onthult aan de verbonden die Hij met de voorvaderen van Israël sloot.
De onthulling van het Abrahamitische geloof in Zijn volk, in het bijzonder de verloren schapen van het huis van Jozef, is van het allergrootste belang voor de opheffing van deze eindtijdvloeken.
De voorwaarde voor het ongedaan maken van vloeken wordt duidelijk uiteengezet in 2 Kronieken 7:13-14, waarin ook de vloeken worden opgesomd waarmee we worden geconfronteerd: “Als ik de hemel sluit zodat er geen regen is, of als ik de sprinkhaan gebied om te verslinden het land, of als Ik de pest onder Mijn volk zend, en Mijn volk dat door Mijn naam wordt genoemd, zich vernedert en bidt, en Mijn aangezicht zoekt en zich afkeert van hun slechte wegen, dan zal Ik vanuit de hemel horen, hun zonden vergeven, en zal hun land genezen” (nadruk toegevoegd).
YHVH heeft in deze laatste dagen geopenbaard wie Zijn volk is. Hij heeft aan Jakob verleend, en daarna aan Jozef en zijn twee zonen Efraïm en Menashe, evenals aan beide huizen van Israël (Efraïm en Juda) dezelfde naam als waarmee Hij de Messias noemt – “Israël” (ref. Jesaja 49:1-3). Wat verborgen was, wordt nu geopenbaard in het evangelie van het Koninkrijk dat wordt hersteld aan degenen aan wie het toebehoort (Handelingen 1:6-8; 3:19-21).
Onmiddellijk na het omarmen door geloof van Elohims opstanding van Zijn Zoon (zie Romeinen 3:23-25), zouden nieuw gekomen gelovigen moeten worden verteld over het geloof van hun vader Abraham, die geloofde dat Elohim leven kon voortbrengen uit een dode baarmoeder.
De apostel maakt een sterk pleidooi voor de persoon die dit feit gelooft: “… zij die uit het geloof van Abraham zijn, die de vader is van ons allen” (Romeinen 4:16). Aan de andere kant schrijft hij in Galaten over degenen die in de Messias zijn, die het geloof van hun vader Abraham hebben: “En indien u de Messias toebehoort, daarom bent u Abrahams nageslacht, erfgenamen volgens de belofte” (3:29 “daarom” staat in de origineel Grieks).
Zolang onze identiteit wordt ontkend als zijnde het zaad/de zonen van die voorouders die een verbond hebben gesloten, zullen de vloeken van kracht blijven en hoogstwaarschijnlijk erger worden.
https://etzbneyosef.blogspot.com/2022/09/the-reversal-of-curse-or-not.html
Mensen van de Weg 