Wanneer we mensen vragen wat zij onder gemeente verstaan vernemen we merendeels een ingeburgerde omschrijving met woorden als samenkomst met koffie vooraf, studie vaak door een spreker al dan niet met een tijd voor vraag en antwoord achteraf, waarbij kinderen apart of erbij zijn, aanbidding (1) waarmee men zingen bedoelt en vaak een gezamelijke maaltijd erna.
Is een gemeente met bovenstaande beschrijving ook een gemeenschap?
Dat kan het zijn, maar men kan na de maaltijd naar huis zonder een echt familie gevoel te hebben ervaren.
Wat is een familie‐gevoel dan in een gemeenschap zonder de algemene beschrijving van gemeente?
Dat familie‐gevoel is een voortvloeisel uit de opstelling van gemeenschap en is onderdeel van pionieren.
Waarom pionieren?
Omdat het merendeel van goedbedoelde initiatieven vaak uitmonden in de al bekende vormen van een samenkomen, wat onder de gemeentevorm valt.
Het vraagt echt waakzaamheid om het inzicht te blijven handhaven dat een gemeenschap ansich niet in de algemene gemeentevorm belandt.
Hoe kan men een gemeenschap beginnen en handhaven?
Wij kregen de gedachte om als een soort samengestelde familie in een huis op bezoek te komen, toen we in de jaren negentig mensen ontmoetten die aangaven graag bij elkaar te komen. Wij, die bekend waren met de algemene gemeentevorming al dan niet in kerkelijke of iets vrijere vorm, maar nog steeds in de gangbare vorm, voelden veel meer voor het van huis-tot-huis familiegebeuren. Het uitgangspunt moest komen te liggen dat een ieder wát heeft en een ieder is een volwaardige aanwezige, die iets in mag brengen. Uitgangspunt was en is wat er in het boek Handelingen staat geschreven over ontmoetten in de huizen om samen in een familie opstelling het Woord van YHVH nader te bestuderen, van gedachten te wisselen zonder een organisatie te worden.
Zo begonnen we thuis, Abba YHVH vragende of Hij het wilde bouwen. Over de jaren bleef deze vorm gehandhaafd en bleek deze vorm bij ons het beste te werken.
Wat wordt met “deze vorm” bedoeld?
Deze vorm betekent voor ons niet de gebruikelijke en gangbare orde, die men over het algemeen gewend is. We komen samen als familie zoals het bij families gewoonlijk gebruikelijk is. Begroeting, babbelen, soms beginnend met lunch, soms beginnend met koffie, als gelang het tijdstip. Daarna een onderwerp die we vaak van te voren al ieder in zijn eigen huis hebben doorgenomen en die we gezamelijk bespreken met veel interactie. De kinderen worden gevraagd of zij er iets van snappen en ze mogen eerlijk zeggen wat ze er van vinden, wat ze ook doen. Variatie is een must, wanneer wij de aandacht van ons aller kinderen erbij willen betrekken.
Op de tafel staat altijd iets om tussendoor te nuttigen. Het onderwerp van gesprek wordt afgewisseld met een activiteit, buiten of binnen al gelang het weer.
We hebben familiespellen aangeschaft of anderen nemen die mee, die we gezamelijk doen.
Het onderwerp van gezamelijk gesprek kan van alles zijn, dat is namelijk ook niet aan een volgorde onderworpen.
En we hebben geen tijd van vertrek, dat mag men zelf bepalen.
Toen wij in 2015 in Israel aan het Congres Zonen van Yosef (2) deelnamen, vertelden Ephraim en Rimona over dat zij het familie-concept gebruiken op de Congressen, omdat zij uitgaan van daadwerkelijke familie verbonden in Yeshua en dat bevestigde ons temeer dat familie worden ook een andere benadering behoeft dan organisatorisch gemeente worden.
Abba YHVH is een Vader Die familie zoekt. Abraham wordt vader van vele volkeren genoemd. Yeshua heeft door Zijn verlossingswerk opnieuw de mogelijkheid geboden om familie (3) te worden van één Vader, waarin Hij bepalen mag welke geestelijke gaven Hij delen wil.
Wij ervaren door de familievorm te handhaven dat wij geen afbreuk doen aan de vorming van anderen, die hun eigen onderlinge bijeenkomsten hebben bij de hun bestaande gemeentevormen. Maar ook zien wij door de gemeenschapsvorm te handhaven wij meer ervaren de familie te worden waar de Vader naar uitziet. Omdat zowel de volwassenen als de kinderen groeien in gezamelijk optrekken in een organische vorm in plaats van een organisatorische opstelling. Wij hebben niet van node dat een ander ons lere. Wij samen houden de manier aan vanuit het diepe besef dat de Heilige Geest ons allen in alle waarheid leidt, zowel de jongere als de oudere en dat zien we in ons midden opbloeien.
Hij is ons Hoofd en Beschermer en tot nog toe bouwt Hij.
Dat zien wij in velerlei opzichten en dat stemt ons allen dankbaar en hoopvol. Hij heeft het eerste en laatste Woord.
HalleluYah!
Handelingen 2:46, Joh 14:26, Romeinen 8:15, 1Joh 2:27,1 Cor 12 ,1Cor 13:2,1 Cor 14, Jesaja 43.
1. Aanbidding is niet aan één uiting gebonden. Onze levenshouding vanuit horen en doen (Shema) geeft aan wat aanbidding is, waarvan zingen een onderdeel kan zijn, maar geen hoofdzaak is. Aanbidding is in de eerste plaats onze belijdenis en werken uit dankbaarheid. Joh 4:23 Maar de ure komt, en is nu, wanneer de ware aanbidders den Vader aanbidden zullen in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook dezulken, die Hem alzo aanbidden.
Joh 4:24 God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.
2.https://bneyyosefholland.com/2022/01/25/wie-zijn-dat-en-wie-worden-met-de-zonen-van-yosef-bedoeld/
3. Familie duidt op relatie zonder dat er van een organisatie sprake is. Wij zien uit naar de bruiloft zoals beschreven in Efeze 5 en de voorbereidingsvorm ernaar toe moet te zien zijn als getuigenis naar hen die hunkeren door wie ze in oorsprong zijn.
Ter verdere overdenking of aanbidden ook onder de volgende verzen valt….
Mat_22:37 En Yeshua zeide tot hem: Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand.
Mar_12:30 En gij zult YHVH/ den Heere, uw God, liefhebben uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw verstand, en uit geheel uw kracht. Dit is het eerste gebod.
Luk_10:27 En hij, antwoordende, zeide: Gij zult YHVH/den Heere, uw God, liefhebben, uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw kracht, en uit geheel uw verstand; en uw naaste als uzelven.
Op reis 