Sinds ik deelnam aan het Congres Bney Yosef National in Israel net na Shavuot in 2015, besloot ik meer te gaan doen met de artikelen die ik van Ephraim en Rimona Frank ontving. Ik zette in de loop van de tijd deze webite op en begon met de kennis die ik had de artikelen te vertaelen zodat ook anderen in ons land deze kunnen volgen. Misschien niet helemaal perfect in onze taal overgezet, maar nooit geschoten is altijd mis. Misschien heb ik het van mijn aardse vader, die met een paar woorden engels in de jaren zeventig richting het midden oosten ging om zijn zelf ontworpen suikerautomaten aan de man te brengen. Het lukte hem en bij thuiskomst ging hij voor de zekerheid toch een poosje op les. Hij liet het hoofd van de school thuis komen en ik hoor hem in gedachten nog de engelse woorden uitspreken.
YHVH’s Succot van Ephraim en Rimona Frank
“Toen onze voorouders Egypte verlieten, was hun allereerste stop (zelfs voordat ze de Rietzee overstaken) op een plaats genaamd Sukkoth, waar het lijkt dat ze daar ook de beenderen van Jozef oppikten (ref. Ex. 13;19-20). Ongetwijfeld verbleven ze tijdens hun eerste nacht weg van hun Egyptische “thuis” in tijdelijke onderkomen, en vandaar de naam van deze locatie – Succot-cabines-tabernakels. Vele andere nachten die volgden werden doorgebracht in dergelijke maaksels, zoals wordt vermeld bij het geven van de reden voor het bevel om Soekot te vieren: “Opdat uw generaties mogen weten dat ik de kinderen van Israël in loofhutten heb laten wonen toen ik ze uit het land van Egypte…” (Lev. 23:43). Met dit gezegd, moeten we ons afvragen, waarom YHVH koos om voor ons deze standplaatssituatie op de zevende maand te herdenken? Waarom heeft Hij de zevende maand gekozen voor de Dag van de Bazuin, die ook wordt uitgeroepen tot een “gedenkteken” (Yom Zich’ron Truah)? En evenzo, waarom vindt de meest plechtige dag van het jaar, Yom Hakkipurim (Grote Verzoendag) plaats op de zevende maand, evenals het begin van het zevende jaar Sjmita en van het 49e jaar Yovel (jubeljaar)? Het is duidelijk dat de zevende maand een zeer unieke plaats krijgt, hoewel er in tegenstelling tot de eerste en derde maand geen bijzondere historische gebeurtenissen in deze maand lijken te hebben plaatsgevonden.
Er is nog zo’n zevende, een waaraan we wekelijks worden herinnerd en die in dit geval geen verband houdt met een puur natuurlijke cyclus . In tegenstelling tot de individuele dagen, maanden en jaren, is de eenheid van de week YHVH’s speciale en ‘niet-natuurlijke’ keuze voor het markeren van de tijd, met de Shabbat als climax – uitgekozen voor Elohim en gebruikt als een sjabloon voor Zijn andere apart gezet dagen en voor de grote die nog moet komen.
Evenzo is de zevende maand door YHVH “willekeurig” gekozen vanwege Zijn unieke en apart geplaatste “markeringen”, beginnend met een “bazuingeluid” die niet vooraf kan worden bepaald en uitmondend met een 22e dag genaamd Shmini Atzeret – wat een achtste dag is die is niet gevierd worden binnen de soeka, aangezien de laatste slechts zeven dagen duurt.
Deze achtste dag, Shemini Atzeret, wacht op zijn volledige en grote vervulling (net als de rest van de speciale dagen van de zevende maand). Het verzamelen van alle vruchten is een andere reden die voor het feest wordt genoemd: “Gij zult zeven dagen lang het Loofhuttenfeest vieren, wanneer u hebt verzameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers” (Deuteronomium 16:13).
Ons wordt ook geboden om ons in deze tijd te verheugen: “Omdat YHVH, uw Elohim, u zal zegenen in al uw opbrengst en in al het werk van uw handen, zodat u zich zeker zult verheugen” (Deut. 16:15).
Ja, YHVH markeert zeker de loop van de natuurlijke processen die Hij heeft ingesteld, en roept Zijn volk op om hiervan op de hoogte te zijn en zich bewust te zijn van de natuurlijke zegeningen die Hij schenkt.
Wat geweldig dat Hij met ons communiceert via de dingen die Hij schiep, dingen die we ons via onze zintuigen kunnen waarnemen, terwijl Hij ons tegelijkertijd leert om verder te kijken, en door hen heen, in Zijn eeuwige waarheden!
De viering van de zevende maand in de tijdelijke beschutting ter herdenking van Zijn enige bescherming en zorg voor Zijn volk Israël stopt niet bij het nageslacht van laatstgenoemde.
Zoals we weten, staat er in Zacharia 14:16 heel duidelijk: “En het zal geschieden dat een ieder die over is van alle naties die tegen Jeruzalem zijn opgetrokken, van jaar tot jaar zal optrekken om de Koning, YHVH der heerscharen, te aanbidden, en om het Loofhuttenfeest te vieren”. En voor degenen die dat niet willen, wachten er zeer zware straffen. “Op die dag zal ‘HEILIGHEID VOOR YHVH’ worden gegraveerd op de bellen van de paarden. De potten in het huis van YHVH zullen zijn als de schalen voor het altaar”, is slechts één illustratie van de plechtigheid van DAT feest van Soekot. Is dit dezelfde gebeurtenis als beschreven door Jesaja in 4:2-6? “Op die dag zal de Tak van YHVH mooi en glorieus zijn; en de vrucht van de aarde zal uitstekend zijn [LET OP FRUIT – OOGST VAN DE INGATHERING] en aantrekkelijk voor degenen van Israël die zijn ontsnapt.
En het zal geschieden dat hij die in Sion is achtergelaten en in Jeruzalem blijft, heilig zal worden genoemd – een ieder die is opgetekend onder de levenden in Jeruzalem. Wanneer YHVH het vuil van de dochters van Sion heeft weggewassen en het bloed van Jeruzalem uit haar midden heeft weggespoeld, door de geest van oordeel en door de geest van verbranding, dan zal YHVH boven elke woonplaats van de berg Sion, en boven haar samenkomsten, een wolk en rook overdag en het schijnen van een vlammend vuur ’s nachts scheppen [WOLK BIJ DAY, PILLAR Van FIRE BIJ NIGHT].
Want over alle glorie zal er een bedekking zijn [CHUPA – HUWELIJKSLUIFEL].
En er zal een tabernakel [SUCCAH] zijn voor schaduw overdag tegen de hitte, voor een toevluchtsoord en voor een beschutting tegen storm en regen”.
Er is nog veel meer dat over deze tekst kan (en zou moeten) worden gezegd, en andere fragmenten die ermee in verband kunnen worden gebracht, maar laten we hier eindigen met nog een vraag: Is het voor een bruiloftsfeest dat de volkeren zijn uitgenodigd (in Zach. 14:16) met ernstige gevolgen als ze zouden weigeren? (vgl. Mattheüs 22:3-13)”.
Op reis 