We vernamen dat een bevriende familie met vakantie op Texel verbleef. Een shabbat doorbrengen met vrienden op het eiland leek ons wel leuk. Dat leek een andere familie ook wel wat en samen boekten wij voor één nacht.
Het was fijn om elkaar weer te zien en te spreken. Het was kouder op het eiland en dat was wel wat wennen na de hitte.
De rust en de natuur was plezierig afwisselend.
De onderlinge uitwisseling, de wandeling, rustmomenten, het samen eten waarbij we spontaan wat stukken (1) uit het Woord lazen en erover spraken,waren een verrijking.
We vernamen via via dat een campinggast erg verbaasd was dat we bijbel lazen en dat er jonge mensen bij waren.
Zaait aan alle wateren en daar valt ook een camping onder blijkt.
Op een van de campers bij de camperplaats was een mooie afbeelding van Europa en waar men al was geweest. Gedachten gingen naar de volkeren, die de boodschap nog moeten horen dat er maar één kudde is waarvoor die Ene Herder terugkomt. Bemoedigend en een uitdaging, waarover we regelmatig nadenken.
Vanmorgen bij het bedenken er wat over te schrijven, gingen de gedachten terug naar de geschiedenis van het eiland, maar ook de gedachte of er wel meer een shabbat werd doorgebracht op Texel, dan wel of er ook joods erfgoed lag…
https://nl.wikipedia.org/wiki/Texel
https://www.joodsamsterdam.nl/texel/
Misschien moeten we nog een keer terug….
(1) Zacharia 14, Mattheus 24, Hebreeën 8.
Mensen van de Weg 