Van Ephraim Frank ontvingen we een schrijven. Het is goed om de details met aandacht te lezen, omdat er zoveel doordachte inzichten aan het licht komen, die nodig zijn om voorwaarts te gaan en stand te houden.
“Ik had een achtergrond in de botanie en leerde in het hoger onderwijs (opgegroeid op een boerderij) dat wortels voornamelijk ondergronds groeien en niet gezien kunnen worden. Sommige bomen en planten hebben wortels boven de grond, maar om in hun levensonderhoud te voorzien, reiken ze ook diep in de grond. Zoals de zaken zijn, zijn de meeste wortels te allen tijde ondergronds verborgen.
Laat me met dit in gedachten vragen:
Hoe zit het met “Hebrew Roots”? Is het een “ondergrondse beweging”?
Zijn wortels alles wat er is naar de olijfboom (etz) van Jacob (zie Jeremia 11: 16-17, Romeinen 11: 17 ev)?
Als er wortels zijn (gezonde die dat wel zijn) zal er waarschijnlijk ook iets bovengronds groeien.
In Ezechiël 37 lezen we over twee (olijf) bomen – “etzim” – de etz van Juda en de etz van Jozef / Efraïm. Deze twee bomen hebben dezelfde Hebreeuwse wortels, beide zijn afkomstig van hetzelfde zaad van Abraham, Isaac en Jacob. Toen hun nageslacht in Egypte was, stonden zij bekend als Hebreeërs. Maar toen ze die buitenlandse bodem verlieten, identificeerde YHVH hen als Israël en verplantte ze in hun eigen geboortegrond.
Later, hoewel de Elohim van Israël hen in twee afzonderlijke aanplantingen verdeelde, waren hun wortels nog steeds Hebreeuws. Maar volgens Zijn plan zullen ze op een bepaald moment in de toekomst uit de grond tevoorschijn komen, groeien en door Hem geïdentificeerd worden als twee bomen (etzim).
Bijbelse geschiedenis vertelt wat er gebeurde met de twee bomen toen ze werden gekapt en hun takken over de aarde verspreidden. Die takken namen ook wortel, maar op buitenlandse bodem en verspreidden zich in veel landen. Sommige van die wortels werden gevoed en sommige niet. Degenen die YHVH heeft bewaard en verzorgd, staan bekend als hebbende een Joodse identiteit. Maar de anderen werden wild en verloren hun onderscheidend vermogen in het woud van de mensheid. Toch zijn hun wortels nog steeds dezelfde, Hebreeuws, die door de gratie van Elohim velen tegenwoordig ontdekken. Vanzelfsprekend moet er vanuit de wortels een zichtbare plant tevoorschijn komen die uitgroeit tot een vruchtdragende boom.
Zijn dit de bomen van gerechtigheid die YHVH heeft bestemd om vrucht te dragen voor de genezing van de naties?
Of omgekeerd, zijn het de twee olijftakken waaruit olie in de menora druppelt (zie Zach.4: 11,12)?
We moeten echter niet ongeïnformeerd zijn met betrekking tot de vijanden die zich ondergronds kunnen verschuilen, in de duisternis van de grond, bekend als snijwormen. Deze kleine witte beestjes (vermomd als lichtinvallen) houden ervan om weg te kauwen bij de wortels. De meeste van deze wormen bevinden zich in de bovenste grond, dicht bij de basis van de stam. Als er genoeg zijn, zullen ze de boom doden, vooral een jong boompje.
Meer problemen om mee om te gaan zijn de wortels van andere bomen die te dichtbij groeien, zoals de sleedoorn ( Richteren 9:15) bijvoorbeeld. De wortels van deze struik zijn zo dik dat andere bomen nauwelijks in de buurt kunnen overleven, omdat de sleedoorn alle vocht en voedingsstoffen uit de grond haalt. Dat zijn veel doctrines in de religieuze systemen van de mens, die geneigd zijn om de twee bomen te doden, de twee banieren die worden opgeworpen als YHVH’s eindtijdgetuigen, verdraaien.
Bovendien zijn er ook Hebreeuwse wortels die in potten van religieuze instellingen zijn geplaatst, en als ze daar worden bewaard, zullen ze niet in volgroeide bomen kunnen groeien en Hebreeuws fruit kunnen produceren, omdat hun wortels in de ‘pot’ zullen worden gebonden. Hoewel planten in potten zorgen voor een prachtig zicht, beperkt een beperkte en gecontroleerde omgeving de plant van zijn volle potentieel. Dan zijn er ‘boeren’ die de bomen moeten verzorgen, maar niet getraind zijn in tuinbouwgerechtigheid en het gif van bomen voeden terwijl ze ook de grond verontreinigen. Er zijn er die buitensporig rond de boom graven en zo de wortels beschadigen. Inderdaad, is er niet af en toe een beetje teveel gegraven waardoor de veiligheid van de wortels in gevaar kwam, soms zelfs tot het punt dat ze werden afgehakt?
Moet het ‘aanplanten van YHVH’ niet meer vrijheid en vrijheid krijgen om op natuurlijke wijze te verschijnen of moet ik bovennatuurlijk zeggen, zodat het bovenste en zichtbare deel in gezondheid kan rijpen? De grond waarop Hebreeuwse wortels bloeien, bevindt zich in hun geboortegrond, gevoed door het Woord, verbonden en beloften van hun landman. YHVH betekende dat wortels diep de grond in zouden gaan en sterk genoeg zouden zijn dat de boom niet zal ontploffen in tijden van zware stormen, maar zeker niet om alleen in wortelvorm te blijven.
Onze hoop, in de afgelopen jaren met betrekking tot de Hebreeuwse wortelsbeweging, was dat het zich begon te identificeren met een stam van een boom die YHVH definieert als een natie: “… en ik zal ze tot één natie maken in het land, op de bergen van Israël, en één koning zal koning over hen allen zijn, zij zullen niet langer twee naties zijn, noch zullen zij ooit weer in twee koninkrijken worden verdeeld “(Ezechiël 37:22) .Laten we onthouden dat het identificeren van onze wortels slechts het begin is van het worden van die vrucht-volledige natie waarvan Yeshua de Landman en de Heerser van het Koninkrijk is.”
https://etzbneyosef.blogspot.com/2018/11/from-hebrew-roots-to-hebrew-fruits.html
Mensen van de Weg 